Sprookje

Liefde maakt blind, al voor de liefde komt.
Gedoemd tot mislukking, maar we blijven vol hoop.
Waarvoor blijft een raadsel, want is het niet allemaal een mooi verzonnen verhaal?
Smachtend naar dat ene gaan we door het leven, blind voor wat eigenlijk telt.
Een sprookje is wat het is, maar het leven is toch geen sprookje?
Dus waarom streven we er dan naar?
Zoveel moois in deze wereld, in onszelf.
Maar wij zoeken enkel naar een ander, op zoek naar een geheel.
Niet wetende, wij zijn het geheel.
Alleen is genoeg, compleet vanaf het begin.
Al zoekend gaat alles aan ons voorbij.

Stop, in Godsnaam, stop!

Je vindt vaak hetgene waar je niet naar zoekt, hetgene waar je niet op wacht.
Mocht je toch in sprookjes geloven, laat het je dan overkomen.
Ga er niet naar op zoek, ga er niet op wachten.
Fuck ‘zoekt en gij zult vinden’.
Zoekt en gij zult blind zijn voor alles daarbuiten.
Geniet van wat er is en gij zult vinden wat gij mist.
Want voor je het weet is je leven in een klap voorbij.
En het enige wat je hebt gedaan is zoeken, smachten en hopen.
Het resultaat is een lege, koude en eenzame dood.
En het leven lijkt opeens zo waardevol.
Maar dan is het te laat.

Geniet van wat er is en gij zult vinden wat gij mist.
Een nieuw levensmotto om te overwegen.