Simpele kosten/baten analyse

Maxime Hoeberichts 20 nov 2017

Zijne excellentie,

Met veel pijn en moeite schrijf ik u deze brief uit persoonlijke en maatschappelijke noodzaak. De pijn komt voort uit mijn meest recente MS aanval waardoor mijn vingers verkrampt zijn, mijn zicht wazig is en mijn energie niveau gedaald is tot het nulpunt. De diagnose MS is vele jaren vertraagt omdat mijn voormalig huisarts neurologische uitval als iets psychisch zag, waardoor remmende medicatie te laat gestart is. Het afgelopen jaar heb ik vijf ziekenhuisopnames doorgemaakt, ben ik mijn baan kwijtgeraakt en mijn partner is er vandoor gegaan. Momenteel gebruik ik op doktersvoorschrift het volgende: Copaxone, Morfine, Diazepam, Amitriptyline, Lyrica, Macrogol, Seroquel en Temazepam.
Van een actieve, ambitieuze en carrière gerichte jonge vrouw (inmiddels 28) ben ik de afgelopen jaren veranderd in een lusteloos object dat met ondersteuning nog maar enkele meters kan lopen. Na 10 jaar zelfstandig gewoond te hebben ben ik nu weer inwonend bij mijn ouders. Ik kan niet autorijden, niet fietsen en amper lopen, ik leef volledig geïsoleerd.
Naast afspraken met mijn huisarts en neuroloog, heb ik ook psychische hulp nodig, afspraken met een uroloog, revalidatiearts, ergotherapeut en daar komt vast wat bij.
Als telg van een hardwerkend, rechts gezin heb ik altijd geleerd dat wanneer je geen bijdrage aan de maatschappij kan/wil leveren, een kogel goedkoper is. Helaas heb ik nog niemand kunnen vinden die daadwerkelijk het schot wil lossen. Wellicht wilt u die oplossing overwegen? Ik zou tonnen aan kosten schelen, MS is immers ongeneeslijk, de kans dat de maatschappij minder kosten aan mij kwijt raakt is nihil.
Ik ga de ziektewet in, waardoor het UWV mij 70% van mijn loon betaald. Daarnaast heb ik vanaf die datum recht op toeslagen. Ik durf de totale kosten (zorgkosten, uitkeringen en toeslagen) niet te berekenen, mocht ik onverhoopt 72 worden.
Mocht u te teerhartig zijn om de kogel af te vuren, zou u dan het volgende willen overwegen?:
– vergoeding van de HSCT, waardoor 85% van de MS patiënten MS vrij worden. Mijn zorgkosten worden dan gereduceerd van tonnen naar nihil.
Mocht u bovenstaande toestaan, zou u de samenleving een groot plezier doen. Als ik mijzelf als voorbeeld stel, zou ik in staat zijn mijn werk uit te voeren, Ik zou niet meer afhankelijk zijn van dure medicatie en mantelzorg. Ik zou ‘de kogel’ kunnen ontwijken, met UW HULP!
Mocht u hier niet toe bereid zijn, mag u de kogel afvuren. Mijn gegevens staan bovenaan.